Oleh AMRAN AHMAD
KETIKA kerajaan mengumumkan Skim Mikro Kredit, golongan peniaga kecil di negara ini berasa gembira dan lega kerana skim itu dilancarkan khususnya bagi membantu golongan berkenaan mendapatkan pinjaman modal untuk perniagaan.
Pada masa yang sama, skim itu sekali gus dapat menangani masalah Along atau ceti haram di negara ini yang sering menimbulkan masalah kepada peminjam yang gagal membayar balik pinjaman mereka, termasuk golongan peniaga kecil yang sukar mendapatkan pinjaman modal daripada bank.
Along bukan sahaja mengaut keuntungan berlipat kali ganda daripada kadar faedah yang tinggi yang dikenakan ke atas pinjaman yang diberikan, tetapi juga bertindak ganas termasuk memukul apabila peminjam lewat atau gagal membayar balik pinjaman mereka.
Menyedari masalah yang dihadapi oleh peniaga kecil itu untuk mendapatkan modal perniagaan, kerajaan mewujudkan Skim Pinjaman Mikro Kredit supaya peniaga-peniaga kecil mempunyai saluran untuk mendapatkan modal perniagaan dengan cara yang mudah, murah dan selamat.
Sebelum ini, Along mengambil kesempatan daripada kerumitan yang dihadapi oleh peniaga terbabit yang kebanyakannya peniaga Melayu, yang tidak dapat meminjam dari bank-bank tempatan.
Walaupun 'periuk nasi' Along terganggu seketika, dengan kehadiran skim itu, tetapi kini keadaan kembali memihak kepada Alon-Along ini kerana masyarakat peniaga kecil kembali menjadi pelanggan aktif dengan mereka (Along), setelah Skim Mikro Kredit, khabarnya gagal membantu mereka untuk mendapatkan modal dengan mudah dan murah.
Malahan ramai peniaga kecil yang telah memohon pinjaman, akhirnya terpaksa menolak tawaran pemberian pinjaman antara RM5,000 hingga RM50,000 di bawah skim itu kerana kadar faedah yang dikenakan terlalu tinggi hingga menyukarkan mereka untuk membayar balik ansuran bulanan.
Mereka berpendapat penubuhan skim itu telah lari daripada tujuan sebenar ia ditubuhkan iaitu untuk memberi pinjaman mudah dan murah kepada peniaga kecil bagi mengembangkan perniagaan mereka.
Ini kerana tidak masuk akal, jika pemohon yang meminjam pinjaman sebanyak RM30,000 di bawah Skim Mikro Kredit terpaksa membayar balik pinjaman tersebut yang dikira sekali dengan faedah berjumlah RM45,000, secara ansuran dalam tempoh beberapa tahun.
Ini bermakna peminjam terpaksa membayar faedah sebanyak RM15,000 iaitu 50 peratus atau separuh daripada jumlah pinjaman yang diterima.
Jika ini keadaannya, kadar faedah yang dikenakan di bawah skim itu lebih tinggi daripada kadar faedah atau caj yang dikenakan oleh kad kredit.
Berdasarkan terma-terma pinjaman di bawah skim itu pula, jika peminjam tersebut dapat membayar balik pinjaman mereka lebih awal sekalipun, sebagai contoh dalam masa setahun, peminjam masih perlu membayar faedah berjumlah RM5,000 untuk setahun.
Faedah sebanyak itu tentunya satu jumlah yang cukup membebankan bagi peniaga kecil yang terdiri daripada peniaga pasar malam, tukang gunting rambut, penyedia perkhidmatan dobi dan pengusaha kedai makan serta warung.
Selain kadar faedah yang lebih tinggi daripada caj yang dikenakan oleh syarikat kad kredit, peniaga kecil yang menjana perolehan tahunan yang rendah turut menghadapi dilema terpaksa menunggu agak lama untuk mendapatkan kelulusan bagi permohonan pinjaman yang mereka buat di bawah skim tersebut.
Masalah ini timbul dipercayai kerana bank-bank yang melaksanakan skim itu tidak memberi kuasa kepada cawangan-cawangan mereka untuk memproses permohonan pinjaman dari luar ibu pejabat.
Hanya kakitangan dan pegawai bank-bank terbabit di ibu pejabat di Kuala Lumpur sahaja mempunyai kuasa untuk mengendalikan semua permohonan termasuk dari luar Kuala Lumpur.
Selain kadar faedah yang tinggi antara 15 hingga 17 peratus setahun (berdasarkan baki asas tahunan), peminjam turut menanggung yuran proses yang tinggi iaitu sekurang-kurangnya RM100 atau satu peratus daripada jumlah pinjaman penuh dan bayaran insurans.
Selain Bank Simpanan Nasional (BSN), institusi perbankan lain yang paling ramai dikunjungi oleh peniaga kecil untuk memohon pinjaman di bawah skim itu ialah Bank Rakyat dan Bank Pertanian.
Antara kelayakan asas bagi seseorang peniaga kecil untuk memohon pinjaman di bawah skim itu ialah rakyat tempatan yang berumur antara 21 hingga 60 tahun dan memiliki salinan daftar dan/atau lesen perniagaan, selain syarat sudah menjalankan perniagaan dalam tempoh minimum dua tahun.
