Oleh Charles Tannock
KETIKA kebimbangan mengenai politik Islamisasi dalam dunia Islam semakin berkembang, Bangladesh, negara keempat paling ramai didiami umat Islam iaitu 126 juta, sebaliknya kini secara dramatik bergerak ke arah bertentangan.
Kita selalunya hanya mendengar mengenai Bangladesh apabila taufan atau tsunami melanda kawasan pantainya yang rendah, tetapi apa yang tidak diketahui masyarakat antarabangsa ialah mengenai kepentingan strategiknya pada pentas antarabangsa.
Kemampuan ahli politiknya yang berhaluan sekular untuk menewaskan golongan berhaluan Islam dalam pilihan raya Parlimen baru-baru ini, sebenarnya menyemarakkan 'demokrasi Muslim' di seluruh dunia.
Dalam kejayaan besar (dengan pengundi paling ramai) Parti Liga Awami pada pilihan raya pertama Bangladesh bagi tempoh tujuh tahun, selepas dua tahun diperintah sementara kerajaan yang disokong tentera, meletakkan negara itu dalam 'perang' antara golongan demokrat sekular dan parti Islam dan kini menular ke seluruh Asia Tenggara.
Pilihan raya yang berlaku adalah hasil keinginan memuncak untuk mewujudkan demokrasi di negara itu dan saya berkata, begitu selaku Pengerusi Parlimen Eropah yang dihantar untuk misi pemerhatian jangka pendek ketika pilihan raya di Bangladesh.
Pengundi baru ternyata lebih berani daripada kebanyakan negara Barat kerana masing-masing mempunyai kad bergambar untuk mengundi. Keganasan yang sering berlaku pada pilihan raya umum Bangladesh sebelum ini langsung tidak berlaku, sebaliknya pemilihan dikawal oleh perkhidmatan keselamatan profesional.
Persetujuan tentera secara sukarela kembali ke kem masing-masing, turut memainkan peranan utama.
Justeru, kemenangan Perdana Menteri, Sheikh Hasina Wajed, menyaksikan Bangladesh hari ini mempunyai seorang pemimpin berkarisma selepas menerima mandat cukup kukuh untuk membentuk sebuah kerajaan sekular yang diperlukan negara itu.
Beliau kembali ke Bangladesh daripada buangan � yang dikenakan pemerintahan tentera sebelum ini. Selepas kembali, Hasina terpaksa ke penjara dan menghadapi dakwaan membunuh.
Populariti Hasina yang begitu cemerlang sebagai bekas Perdana Menteri dan statusnya sebagai seorang daripada dua anak perempuan pengasas Bangladesh, Sheikh Mujibur Rahman, adalah faktor yang memastikan beliau menjadi pilihan utama pada pilihan raya negara itu.
Kejayaan besar membuktikan pendiriannya bahawa rakyat biasa Bangladesh memang inginkan sebuah negara sekular dan stabil � sebuah negara yang bertentangan dengan Pakistan, sebaliknya mempunyai hubungan baik dengan satu lagi jirannya, India.
Kekalahan mutlak parti Islam, secara langsung akan menyekat Bangladesh daripada bercambah sebagai sebuah negara demokratik dan sekular dan sejak 1971 mendesak Urdu dijadikan bahasa kebangsaan dan menyekat kebebasan berbahasa dan budaya Benggali � adalah antara faktor utama pada pilihan raya lalu.
Undian membuktikan bahawa 153 juta rakyat Bangladesh kini semakin tidak berselera untuk membawa Islamisasi ke dalam politik.
Tetapi sekiranya Hasina ingin berjaya melunturkan Islamisasi, beliau mesti menangani masalah asas yang memporakperandakan masyarakat Bangladesh selama berdekad-dekad. Antara yang paling serius ialah isu kemiskinan yang dialami majoriti rakyat negara itu.
Sebenarnya pada suatu tahap, adalah agak mengejutkan apabila parti Islam sebelum ini gagal melaksanakan tugas lebih baik, selepas mengambil kira kejayaan mereka dalam bidang lain untuk menggerakkan masyarakat negara itu.
Sekiranya Liga Awami gagal menangani isu kemiskinan dan ketidakadilan sosial negara itu, puak berhaluan Islam mungkin akan berjaya menyemarakkan semula agenda itu di dalam kempen mereka.
Parti Jamaat-e-Islami, pernah memberitahu saya bahawa mereka mempunyai agenda 30 tahun untuk memperkenalkan undang-undang syariah kepada rakyat Bangladesh.
Contoh daripada Hamas dan Hizbullah memberi peringatan terbaik mengenai cabaran baru yang bakal dihadapi kerajaan baru Bangladesh ini. Walaupun kumpulan ini terkenal dengan tindakan agresif ke atas Israel, mereka mewujudkan sokongan politik kukuh dengan menyediakan perkhidmatan sosial yang terancang seperti sekolah dan klinik untuk orang miskin.
Hamas dan Hizbullah menjadi kukuh kerana pihak berkuasa negara itu sama gagal atau tidak mahu menangani kemiskinan akar umbi.
Melihat kepada wabak rasuah di Bangladesh adalah halangan utama kepada usaha menyediakan perkhidmatan yang diperlukan rakyat miskin, kerana itu adalah penting bagi Hasina untuk mengadakan pendekatan lebih tegas ke atas isu rasuah ini.
Rasuah juga boleh menjadi pencetus kepada campur tangan tentera, satu peristiwa yang kelihatan sentiasa berulang dalam sejarah Bangladesh yang secara konsisten menggugat pembangunan negara itu.
Melampaui menangani isu rasuah, Hasina juga perlu mengharamkan semua derma antarabangsa kepada parti politik, terutama 'dinar emas Wahhabi' yang sering digunakan Arab Saudi dan negara Teluk untuk membantu membiaya dana parti Islam.
Cabaran yang bakal dihadapi Liga Awami adalah pelbagai, tetapi ia mempunyai kekuatan sumber tersendiri. Bangladesh mempunyai kedudukan lebih baik untuk berdepan dengan taufan kewangan global berbanding kebanyakan negara Asia lain, berikutan sistem perbankannya tidak terlalu terdedah dan industri tekstilnya memberi tumpuan kepada pasaran hiliran yang setakat ini masih belum tergugat.
Tetapi mengetuai semua peluang Bangladesh ini adalah peluang untuk menunjukkan kepada dunia bahawa negara yang majoriti penduduknya beragama Islam boleh secara bebas mendokong demokrasi liberal dan memastikan ia berfungsi dengan baik.
Dengan majoriti cukup besar, kerajaan baru ini boleh memastikan pemulihan Perlembagaan 1972, yang menegaskan bahawa Bangladesh adalah sebuah negara demokratik sekular.
Bangladesh adalah sebuah negara kaya dengan potensi sumber manusia, tetapi potensi itu hanya boleh direalisasikan dengan menjadikan rakyatnya miskin sebagai aset penting � di mana parti Islam seluruh dunia sudah menjadikan wilayah politik mereka - tetapi hari ini menjadi keutamaan kerajaan baru Hasina.
Penulis ialah jurucakap Hal Ehwal Luar Parti Konservatif United Kingdom di Parlimen Eropah dan mengetuai delegasi Ahli Parlimen Kesatuan Eropah sebagai pemerhati pilihan raya Bangladesh baru-baru ini
